Tövbekâr
Bir gün kanatlarının çıkması için tanrıya yalvaran "kötü" çocuklar, kanatlarının asla çıkmayacağına ve onları aslında kimsenin duymadığına kendilerini bir güzel ikna edip öfkeyle uykuya dalmadan evvel, kozalarında son kez kendilerini dinler ve sarmalarlar. Ve işin gerçeği şudur: kulakları kendine dönük olanlar, günahkârlardır ve günahkârlar, kanatları hak etmezler. O nedenle bir mucizeyi hak ettiğine inananlar, kendi seslerine boyun eğmemeli.