Tüm sarsıntıları, durağan bir formda kucaklamak ve çoğu zaman can sıkıntısının kapanına kısılmış gibi hissetmek. Bir taraf pusmuşken, diğerinin kusması ve bu rekabetin tam ortasında kalakalmış olanın, bütünüyle keyiften uzak yaşamaya atanmış ya da sürülmüş olması.

Bazı anlarda kullanmak zorunda olduğumuz kuvvetli sözcükler, havada asılı biçimde kullanılmayı bekliyorlar. Gel gelelim, yaşanılanları düzeltebilmek ya da istenilen sonucu herkese giydirebilmek, ne yazık ki kimse için mümkün ve doğru değil.

"Her zamankinden!", dedi siyah kasketli çocuk. Ve işte, tam önünde ağzına kadar dolu bir hissizlik anı. "İyi ki dağlar, denizler ve gökyüzü var" diye geçirdi içinden ve gülücüğü yüzünde kırıldı.