(To Be Continued)
Bir adam var, tanıdığım . Orta yaşlı, kır saçlı, kısa boylu, biraz kilolu, al yanaklı ve güleç biri. Hal ve hatır sormayı seviyor. Alçakgönüllü ve mülayim olduğunu da söyleyebilirim. Kafasına her daim gri bir güneş şapkası takıyor, sanırım biraz bizden gizlenmek istediğinden. Toplumun ona uygun gördüğü günlük görev, gündüzleri süper marketlerde paspas yapmak; Güneş battıktan sonra ise süper marketlerde sergilenen ürünlerin, taşınırken muhafaza edilmesi için kullanılan kartonları, teker teker katlayıp portatif bir çuvalın içerisinde biriktirmek ve ardından geri dönüşüm merkezine götürmek. Ailesini geçindirebilmek için ihtiyaç duyduğu geliri, bu gibi yöntemlerle elde ediyor, edebiliyor. Ve hayır, gündüzleri çalıştığı süper market ile akşamları karton topladığı süper market aynı değil. Yani haklı bir gurur, bu duruma çoktan el atmış diyebiliriz. Geçen günlerde, bana çalıştığı süper marketten bir iş arkadaşının, bir gece o karton toplarken şans eseri yanından geçtiğini söyledi. Onu tanımam...