Çocuk Kalbi Gelişir

Çocukken oyuncaklarımdan bir ya da birkaçına karşı spesifik olarak yoğun bir sevgi beslerdim, tıpkı her çocuk gibi. Kendimi o oyuncağı diğerlerine kıyasla daha temkinli ve daha fazla oynarken bulduğumda, diğer oyuncaklarımın bu durumu fark ettiğini düşünür ve böylelikle üzüldükleri ya da alındıkları hissiyatına kapılırdım. Sonrasındaysa vaziyeti toparlamak adına, hiç duraksamadan teker teker her biri ile aynı ilgi ve özenle oynamaya başlardım. Finalde ise hepsini bir araya getirir -oluşabilecek herhangi bir potansiyel sürtünme ve kıskançlık ihtimaline karşı- ve büyükleri olarak aralarında barışı sağlamayı eksik etmezdim. Tüm bunlar sebep, bu yaşımda böylesine şüpheyle doldum sanırım.