Ben Merkezimden Gelenler:

İnsanı her şeye rağmen büyütmek ve geliştirmek zamanın görevidir. Bir kişi için hazırladığı tecrübe tasarılarının tümü, sıralı ve düzenli bir biçimde, yine zamanın içine gömülmüş; pusuda ve biraz da sinsi bir tavırla açığa çıkmayı bekler.

Zaman, kişinin üzerinde varlığını sezdirmeden işleyen ve kusursuz çalışan bir sistemdir. hareket ettikçe ya da bir yılan edasıyla kıvrıldıkça, "potansiyel insan" gelişir, gelişirken de esasen ölür; hem de geçirdiği her bir saniye. Kişinin sorumlu tutulduğu her şeyin açığa çıktığı yer de tam olarak burasıdır; çabası karşılığında kazanç elde edebileceği her şeyi hesaplaması için sadece o kişiye özel oluşturulmuş bir muhasebe ve oyun alanı.

Bu kendi kendini tekrar eden döngü, kişinin sahip olduğu ancak sahip olduğunu yaşarken kestiremediği ve kontrol edemediği tek temel mülkiyetidir. Bu sebeple de kişi, yaşarken hükmedemediği ve emirlerine itaat ettiği şeyden -yani zamandan- nasıl fayda elde edebileceğine dair kafa yormalı ve ona kendini uyumlamalıdır.

İşin aslı, hayatın mizah anlayışı herkese göre değildir. Bu nedenle, yeteri kadar tecrübe biriktirememiş ya da yaşadığı tecrübeler ile birikememiş olan kişiler, yaşam denilen hafif ağırlığı kaldıramaz. Damakta tat bırakmayan şey, insan için yok hükmündedir.